Burada okuduklarınız bir hikâye tadında yazılmış yaşam gerçekleridir. Aslında Samancı Deresi köylerinde yaşanan acı tatlı anılar Anzahar köyü özelinde anlatılmış. O köylerde yaşanan ekonomik ve sosyal yaşam adeta bir imbikten süzülmüş. Her  Divrikli  burada kendi mazisinden bir şeyler bulur. Hangimiz yakıcı sıcağın altında ekin biçip tırpan çalmadık, hangimiz harman yerinde patoz çekmedik, hangimiz derelerde suya girip serinlemedik, hangimiz samanlıkta saman vurmadık. Belki o zorlu yaşam koşulları bir daha yaşanmak istenmez ama o yaşananlar anımsanıldığında da hafızamızda bir ömür film şeridi gibi göz önüne gelir. 

Bir anonim söz vardır: Bülbülü altın kafese koymuşlar ille de vatanım demiş. Şimdi o köylerde geçmişte yaşananların çoğu yaşanmıyor ancak evrenin neresinde olursak olalım, o köyler yüreğimizde bizler yaşadıkça yaşar.

Hayat “baki kalan bu kubbede bir hoş sada imiş” 

Ahmet KAHRAMAN

Türk Dili ve Edebiyatı Öğretmeni